ارزیابی ریسک فازی پروژه احداث ایستگاه متروی شهری (مورد مطالعه: ایستگاه D2 متروی کرج)

زمینه و هدف: با رشد و افزایش جمعیت شهرها مشکلات بسیاری نمود پیدا می کند که از این مسائل می توان به ترافیک، اختلال در سیستم حمل و نقل، آلودگی هوا و تصادفات اشاره نمود. جهت کاهش این موارد می توان به سامانه های حمل و نقل تندرو و با انرژی پاک توجه خاصی نمود مانند سیستم های حمل و نقل ریلی(مترو) که می تواند هم کمک شایانی به کاهش ترافیک نموده و هم سبب کاهش آلودگی هوا و محیط زیست گردد . از طرفی پیشرفت کشور در صنعت مترو نیز سبب افزایش شمار پروژه های احداث مترو و تونلینگ می گردد که حوادث متعددی را نیز به همراه خواهد داشت. هدف این تحقیق بررسی خطرات پروژه احداث ایستگاه متروی شهری می باشد. روش بررسی: در این پژوهش که از نوع کاربردی می باشد از روش توصیفی تحلیلی بهره گرفته شده که جهت بررسی خطرات احداث ایستگاه مترو انجام می پذیرد. در این تحقیق از ارزیابی ریسک فازی  و مدل تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی  استفاده شده است. فرایند ارزیابی ریسک شامل چهار مرحله کلی شناسایی، ارزیابی، واکنش و نظارت بر ریسک ها می باشد و با توجه به موضوع عدم قطعیت در مبحث مدیریت ریسک و همچنین کمبود و نقص اطلاعات در این زمینه از روش ارزیابی ریسک فازی استفاده شده است. یافته‌ها: پس از انجام ارزیابی، نتایج پژوهش حاکی از آن است که ریسک اجماعی پروژه مذکور تقریباً برابر با 50 درصد می باشد که این عدد مؤید این می باشد که احتمال وقوع و شدت خطرات بسیار زیاد می باشد. همچنین با نگاهی به ابعاد ریسک ها و ریسک فاکتورهای مورد مطالعه در این تحقیق مشخص گردید که بیشترین سهم این عدد مربوط به بخش اجرای دسترسی های ایستگاه مترو و ریسک فاکتور ریزش آوار حین حفاری می باشد. بحث و نتیجه‌گیری: جهت کاهش خطرات و حوادث می بایست بر روی این قسمت ها بیشترین تمرکز و انرژی گذاشته شود و اقدامات پیشگیرانه و کنترلی مناسب را جهت ایجاد ایمنی بیشتر در اینگونه پروژه ها در نظر گرفت که در مقاله به صورت کامل تشریح شده است.